میرود بر لبۀ تیغ قدم بردارد
درد را یکتنه از دوش حرم بردارد
قدم در دفاع از حرم برندارد
سپاھی که تیغ دودَم برندارد
هیچ کس نشناخت دردا! درد پنهان علی
چون کبوتر ماند در چاه شب افغان علی
رُخش چه صبح ملیحی، لبش چه آب حیاتی
علی اکبر لیلاست بَه چه شاخه نباتی
