چون کوفه که چهرهای پر از غم دارد
این سینه، دلی شکسته را کم دارد
هر کس به سایۀ تو دو رکعت نماز کرد
با یک قنوت هر چه گره داشت، باز کرد
از کوی تو ای قبلۀ عالم! نرویم
با دست تهی و دل پُر غم نرویم
چون آينه، چشم خود گشودن بد نيست
گرد از دل بيچاره زدودن بد نيست
