ما بهر ولای تو خریدیم بلا را
یک لحظه کشیدیم به آتش یمِ «لا» را
کوفه میدان نبرد و سرِ نی سنگر توست
علمِ نصرِ خدا تا صف محشر، سر توست
گفتم به گل عارض تو کار ندارد؛
دیدم که حیایی شررِ نار ندارد
در آتشی از آب و عطش سوخت تنت را
در دشت رها کرد تن بیکفنت را
