تشنگان را سحاب پیدا شد
رحمت بی‌حساب پیدا شد
از هالۀ انتظار، خواهد آمد
بر خورشیدی سوار خواهد آمد
شکست باورت، ای کوه! پشت خنجر را
نشاند در تب شک، غیرت تو باور را
مدینه حسینت کجا می‌رود؟
اگر می‌رود، شب چرا می‌رود؟
هرچند نفس نمانده تا برگردیم
با این دل منتظر، کجا برگردیم؟
