این شنیدم که چو آید به فغان طفل یتیم
افتد از نالۀ او زلزله بر عرش عظیم
رفتی و با غم همسفر ماندم در این راه
گاه از غریبی سوختم گاه از یتیمی
دوباره بوی خوش مشک ناب میآید
شمیم توست که با آب و تاب میآید
ای سورۀ نامت، تفسیر أعطینا
زهراترین زینب، زینبترین زهرا
