خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
و کاش مرد غزلخوان شهر برگردد
به زیر بارش باران شهر برگردد
بهنام او که دل را چارهساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
کسی که دیگر خود خدا هم، نیافریند مثال او را
چو من حقیری کجا تواند، بیان نماید خصال او را