ای خاک ره تو خطّۀ خاک
پاکی ز تو دیده عالم پاک
تو قلّه‌نشین بام خوبی‌هایی
تنها نه نشان که نام خوبی‌هایی
چشمۀ خور در فلک چارمین
سوخت ز داغ دل امّ‌البنین
فریاد اگرچه در تو پنهان بوده‌ست
خورشید تکلّمت فروزان بوده‌ست
گر سوى ملک عدم باز بیابى راهى
شاید از سرّ وجودت بدهند آگاهى
خدا قسمت کند با عشق عمری همسفر بودن
شریک روزهای سخت و شبهای خطر بودن
دختر فکر بکر من، غنچۀ لب چو وا کند
از نمکین کلامِ خود حقِ نمک ادا کند
