حوادث: آتش و، ما: خار و، غم: دود و، سرا: بی‌در
از آن روزم سیه، دل تیره، لب خشک است و مژگان تر
شرط محبت است به‌جز غم نداشتن
آرام جان و خاطر خرم نداشتن
بیا که شیشه قسم می‌دهد به عهد کهن
که توبه بشکن، این‌بار هم به گردن من
وانهاده‌ست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبرده‌ست تنش را این بار
همچون نسیم صبح و سحرگاه می‌رود
هرکس میان صحن حرم راه می‌رود
