میوزد در کربلا عطر حضور از قتلگاه
میکند انگار خورشیدی ظهور از قتلگاه
فردا که بر فراز نِی افتد گذارمان
حیرتفزای طور شود جلوهزارمان
همه از هر کجا باشند از این راه میآیند
به سویت ای امینالله خلقالله میآیند
دلی که الفت دیرینه با بلا دارد
همیشه دست در آغوشِ اِبتلا دارد