گفته بودی که به دنیا ندهم خاک وطن را
برده‌ام تا بسپارم به دم تیر بدن را
این آفتاب مشرقی بی‌کسوف را
ای ماه! سجده آر و بسوزان خسوف را
با هم صدا کردند ماتم‌های عالم را
وقتی جدا کردند همدم‌های عالم را
مالک رسیده است به آن خیمۀ سیاه
تنها سه چار گام...نه... این گام آخر است!
هنوز اسیر سکوت تواند زندان‌ها
و پایبند نگاهت دل نگهبان‌ها
مسیح، خوانده مرا، وقت امتحان من است
زمان، زمانِ رجزخوانی جوان من است
امام رو به رهایی عمامه روی زمین
قیامتی شد ـ بعد از اقامه ـ روی زمین
غم با نگاه خیس تو معنا گرفته
یک موج از اشک تو را دریا گرفته
