مشتاق و دل‌سپرده و ناآرام
زین کرد سوی حادثه مَرکب را
تویی که نام تو در صدر سربلندان است
هنوز بر سر نی چهرۀ تو خندان است
به تعداد نفوس خلق اگر سوی خدا راه است
همان‌قدر انتخاب راه دشوار است و دلخواه است
همهٔ حیثیت عالم و آدم با توست
در فرات نفسم گام بزن، دم با توست
