ای بحر! ببین خشکی آن لبها را
ای آب! در آتش منشان سقا را
آنکه با مرگِ خود احیای فضیلت میخواست
زندگی را همه در سایۀ عزّت میخواست
میآیم از رهی که خطرها در او گم است
از هفتمنزلی که سفرها در او گم است
همهٔ حیثیت عالم و آدم با توست
در فرات نفسم گام بزن، دم با توست
