آواز حزین باد، پیغمبر کیست؟
خورشید، چنین سرخ، روایتگر کیست؟
بودهست پذیرای غمت آغوشم
از نام تو سرشار، لبالب، گوشم
آه از دمی که در حرم عترت خلیل
برخاست از درای شتر بانگِ الرّحیل
دریاب من، این خستۀ بیحاصل را
این از بد و خوب خویشتن غافل را
همهٔ حیثیت عالم و آدم با توست
در فرات نفسم گام بزن، دم با توست