کمر بر استقامت بسته زینب
که یک‌دم هم ز پا ننشسته زینب
هنگام سپیده بود وقتی می‌رفت
از عشق چه دیده بود وقتی می‌رفت؟
نوای کاروانت را شنیدم
دوباره سوی تو با سر دویدم
بیاور با خودت نور خدا را
تجلی‌های مصباح الهدی را
همهٔ حیثیت عالم و آدم با توست
در فرات نفسم گام بزن، دم با توست
