هر نسیمی خسته از کویت خبر میآورد
چشم تر میآورد، خونِ جگر میآورد
نه فقط سرو، در این باغِ تناور دیده
لالهها دیده ولیکن همه پرپر دیده
اول دفتر به نام خالق اکبر
آنکه سِزَد نام او در اولِ دفتر
همهٔ حیثیت عالم و آدم با توست
در فرات نفسم گام بزن، دم با توست
