رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
تو قلّه‌نشین بام خوبی‌هایی
تنها نه نشان که نام خوبی‌هایی
ماه غریب جادّه‌ها، همسفر نداشت
شب در نگاه ماه، امید سحر نداشت
دل به دریا زد و دل از او کند
گرچه این عشق شعله‌ور شده بود
فریاد اگرچه در تو پنهان بوده‌ست
خورشید تکلّمت فروزان بوده‌ست
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری
