رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
پیش چشمم تو را سر بریدند
دستهایم ولی بیرمق بود
بهار آسمان چارمینی
غریب امّا، امامت را نگینی
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری
شب در سکوت کوچه بسی راه رفته بود
امواج مد واقعه تا ماه رفته بود