رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
آنجا که دلتنگی برای شهر بیمعناست
جایی شبیه آستان گنبد خضراست
تا باد مرکبیست برای پیام تو
با هر درخت زمزمهوار است نام تو
ماه غریب جادّهها، همسفر نداشت
شب در نگاه ماه، امید سحر نداشت
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری