رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
دل و جانم فدای حضرت دوست
نی، فدای گدای حضرت دوست
ماییم ز قید هر دو عالم رَسته
جز عشق تو بر جمله درِ دل بسته
اینک زمان، زمان غزل‌خوانی من است
بیتی‌ست این دو خط که به پیشانی من است
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری
