بیا به خانه که امّید با تو برگردد
هزار مرتبه خورشید با تو برگردد
در آتشی از آب و عطش سوخت تنت را
در دشت رها کرد تن بیکفنت را
حسین، کشتهٔ دیروز و رهبر روز است
قیام اوست که پیوسته نهضتآموز است
دنیاست چو قطرهای و دریا، زهرا
کی فرصت جلوه دارد اینجا زهرا؟
