تشنگان را سحاب پیدا شد
رحمت بی‌حساب پیدا شد
مدینه حسینت کجا می‌رود؟
اگر می‌رود، شب چرا می‌رود؟
حسین، کشتهٔ دیروز و رهبر روز است
قیام اوست که پیوسته نهضت‌آموز است
ای انتظارِ جاری ده قرن تا هنوز
بی‌تو غروب می‌شود این روزها هنوز
دنیاست چو قطره‌ای و دریا، زهرا
کی فرصت جلوه دارد اینجا زهرا؟
