و آتش چنان سوخت بال و پرت را
که حتی ندیدیم خاکسترت را
هنوز ماتم زن‌های خون‌جگر شده را
هنوز داغ پدرهای بی‌پسر شده را
زمین از برگ، برگ از باد، باد از رود، رود از ماه
روایت کرده‌اند اردیبهشتی می‌رسد از راه
باید از فقدان گل خون‌جوش بود
در فراق یاس مشكی‌پوش بود
ما را نمانده است دگر وقت گفتگو
تا درد خویش با تو بگوییم موبه‌مو
