مرا مباد که با فخر همنشین باشم
غریب‌وار بمیرم، اگر چنین باشم
جاده و اسب مهیاست بیا تا برویم
کربلا منتظر ماست بیا تا برویم
شب، شبِ اشک و تماشاست اگر بگذارند
لحظه‌ها با تو چه زیباست اگر بگذارند
باران ندارد ابرهای آسمانش
باران نه اما چشم‌های مهربانش...
صدای کیست چنین دلپذیر می‌آید؟
کدام چشمه به این گرمسیر می‌آید؟
