مرا مباد که با فخر همنشین باشم
غریب‌وار بمیرم، اگر چنین باشم
تو قلّه‌نشین بام خوبی‌هایی
تنها نه نشان که نام خوبی‌هایی
فریاد اگرچه در تو پنهان بوده‌ست
خورشید تکلّمت فروزان بوده‌ست
جاده و اسب مهیاست بیا تا برویم
کربلا منتظر ماست بیا تا برویم
صدای کیست چنین دلپذیر می‌آید؟
کدام چشمه به این گرمسیر می‌آید؟
