کسی که عشق بُوَد محو بردباری او
روان به پیکر هستیست لطف جاری او
اگرچه در نظرت آنچه نیست، ظاهر ماست
سیاهجامۀ سوگت لباس فاخر ماست
چه خوب، مرگ خریدار زندگانی توست
حیات طیبه تصویر نوجوانی توست
نگاه کودکیات دیده بود قافله را
تمام دلهرهها را، تمام فاصله را
