باز ما را چشمه‌ای از اشک جاری داده‌اند
روز و شب خاصیت ابر بهاری داده‌اند
انتقامش را گرفت این‌گونه با اعجازِ آه
آهِ او شد خطبۀ او، روز دشمن شد سیاه
حق‌پرستان را امامی هست، دینش دلبری
نور رویش کوثری، شور کلامش حیدری
آمدی در جمع ما، ویرانه بوی گل گرفت
آمدی بام و در این خانه بوی گل گرفت
با نگاه روشنت پلک سحر وا می‌شود
تا تبسم می‌کنی خورشید پیدا می‌شود
ابر تیره روی ماه آسمانم را گرفت
کربلا از من عموی مهربانم را گرفت
