ای بنای حرم عدل و امان را بانی
ای ز انوارِ تو، آفاق همه نورانی
ای هلالی که تماشای رخت دلخواه است
هله ای ماه! خدای من و تو الله است
آمدی و دل ما بردی و رفتی ای ماه!
با تو خوش بود سحرهای «بِکَ یا الله»
گرچه سوز همه از آتش هجران تو بود
رمز آزادی توحید به زندان تو بود
