با گریه نوشت... با چه حالی می‌رفت
آن توبه‌سرشت... با چه حالی می‌رفت
زیبایی چشمه‌سار در چشمش بود
دلتنگی و انتظار در چشمش بود
شوریده‌‌سری مسافری دلخسته
مانند نماز خود، شکسته بسته...
با ذکر حسین بن علی غوغا شد
درهای حرم با صلواتی وا شد
معنای شکوهِ در قیام است حبیب
پا منبری چند امام است حبیب
