غزل‌مثنوی | شعر هیأت

و قصه خواست ببیند یکی نبودش را
بنا کند پس از آن گنبد کبودش را

حسن بیاتانی

از دوشنبه تا جمعه

غزل‌مثنوی

تن خاكی چه تصور ز دل و جان دارد؟
مگر این راه پر از حادثه پایان دارد؟

جواد محمدزمانی

حماسه‌های فاطمی

غزل‌مثنوی

زخمی شکفته، حنجره‌ای شعله‌ور شده‌ست
داغ قدیمی من از آن تازه‌تر شده‌ست

سیدفضل‌الله قدسی

غزل‌مثنوی

به این آتش برس، هیزم مهیا کن، مهیاتر
گلستانیم ما، در آتش نمرود، زیباتر

میلاد عرفان‌پور

از آخر مجلس

غزل‌مثنوی

ذره ذره همه دنیا به جنون آمده بود
روح از پیکرهٔ کعبه برون آمده بود

سیدحمیدرضا برقعی

تحیّر

غزل‌مثنوی

«دیروز» در تصرّف تشویش مانده بود
قومی که در محاصرۀ خویش مانده بود

حسن خسروی‌وقار

غزل‌مثنوی

بال پرواز گشایید که پرها باقی‌ست
بعد از این، باز سفر، باز سفرها باقی‌ست

جواد محمدزمانی

شهادت‌نامه

غزل‌مثنوی

همسایه، سایه‌ات به سرم مستدام باد
لطفت همیشه زخم مرا التیام داد

سیدحمیدرضا برقعی

طوفان واژه‌ها

غزل‌مثنوی

شعر اگر از تو نگوید همه عصیان باشد
زنده در گور غزل‌های فراوان باشد

سیدحمیدرضا برقعی

رقعه

غزل‌مثنوی

گردباد است که سنجیده جلو می‌آید
به پراکندن جمع من و تو می‌آید

سیدمهدی موسوی

شعر وحدت اسلامی

غزل‌مثنوی

ای ماه من که چشم و چراغ نبوتی
ریحانهٔ بهشتی باغ نبوتی

محمدجواد غفورزاده

سلام بر حسین

غزل‌مثنوی

یک ماه جرعه جرعه تو را یاد کرده‌ایم
دل را به اشتیاق تو آباد کرده‌ایم

جمعی از شاعران

ای نشسته صف اول

غزل‌مثنوی