غزل‌مثنوی | شعر هیأت

بگذر ز خود که طی کنی آن راه دور را
مؤمن به غیب شو که بیابی حضور را

جواد محمدزمانی

غزل‌مثنوی

حدیث خاتم و انگشتری بخوان با من
روایت زحل و مشتری بخوان با من

محمدجواد غفورزاده

خورشید کعبه

غزل‌مثنوی

دوباره پیرهن از اشک و آه می‌پوشم
به یاد ماتم سرخت، سیاه می‌پوشم

مجتبی احمدی

درختان بی‌تاب

غزل‌مثنوی

چون اشک، رازِ عشق را باید عیان گفت
باید که از چشمان او با هر زبان گفت

رضا خورشیدی‌فرد

مواهب (دفتر سوم)

غزل‌مثنوی

من زائر نگاه توام از دیار دور
آن ذره‌ام که آمده تا پیشگاه نور

سیدمحمدرضا شرافت

غزل‌مثنوی

شعری به رسم هدیه... سلامی به رسم یاد
روز تولد تو سپردم به دست باد

نغمه مستشارنظامی

همه تو

غزل‌مثنوی

الا که نور و صفا آفتاب از تو گرفت
ستاره سرعت سِیْر و شتاب از تو گرفت

محمدجواد غفورزاده

سلام بر حسین

غزل‌مثنوی

بسته‌ست همه پنجره‌ها رو به نگاهم
چندی‌ست که گم‌گشتۀ در نیمۀ راهم

سیدحمیدرضا برقعی

قبله مایل به تو

غزل‌مثنوی

چهره انگار... نه، انکار ندارد، ماه است
این چه نوری‌ست که در چهرۀ عبدالله است؟

محمدحسین ملکیان

جمع مُکسّر

غزل‌مثنوی

مسافرم من و گم کرده کوکب اقبال
نه شوق بدرقه دارم، نه شور استقبال

محمدجواد غفورزاده

سلام بر حسین

غزل‌مثنوی

یادتان هست نوشتم که دعا می‌خواندم
داشتم کنج حرم جامعه را می‌خواندم

سیدحمیدرضا برقعی

غزل‌مثنوی

سیلاب می‌شویم و به دریا نمی‌رسیم
پرواز می‌کنیم و به بالا نمی‌رسیم

یوسف رحیمی

نورٌ علی نور

غزل‌مثنوی