گفتیم آسمانی و دیدیم، برتری
گفتیم آفتابی و دیدیم، بهتری
آه از دمی که در حرم عترت خلیل
برخاست از درای شتر بانگِ الرّحیل
این دشت پر از زمزمۀ سورۀ نور است
این ماه مدینهست که در حال عبور است
به خون دیده، تر کن آستین را
به یاد آور حدیث راستین را
اینجا فروغ عشق و صفا موج میزند
نور خدا به صحن و سرا، موج میزند
آنان که مشق اشک مرتب نوشتهاند
با خط عشق این همه مطلب نوشتهاند
دور و بر خود میكشی مأنوسها را
اِذن پریدن میدهی طاووسها را