از جاری لطف آسمان‌ها می‌گفت
از رحمت بی‌کران دریا می‌گفت
با دشمن خویش روبه‌رو بود آن روز
با گرمی خون غرق وضو بود آن روز
یک کوه رشید داده‌ام ای مردم!
یک باغ امید داده‌ام ای مردم!
دیدی که چگونه من شهید تو شدم
هنگام نماز، رو سفید تو شدم
آیینه شده‌ست دم به دم حیرتی‌ات
گشته سپر حسین، خوش غیرتی‌ات
در راه خدا تن به خطر باید داد
در مقدم انقلاب سر باید داد
