گفتی شب تیره ماه را گم نکنیم
در ظلمت، خیمه‌گاه را گم نکنیم
ای چشم! از آن دیدۀ بیدار بخوان
ای اشک! از آن چشمِ گهربار بخوان
با ظلم بجنگ، حرف مظلوم این است
راهی که حسین کرده معلوم این است
ای خوانده سرود عشق را با لب ما
وی روح دمیده در تن مکتب ما
ای مرهم زخم دل و غم‌خوار پدر!
هم غم‌خور مادری و هم یار پدر
هی چشم به فردای زمین می‌دوزی
افتاد سرت به پای این پیروزی
