زهرای حزین، ز گرد راه آمده بود
جبریل، غریق اشک و آه آمده بود
شاید که برای تعزیت می‌آید
تشییع تو را به تسلیت می‌آید
همپای خطر همسفر زینب بود
همراز نماز سحر زینب بود
خورشید به خون نشسته‌ام، آه! رسید
آهِ منِ دلشکسته تا ماه رسید
در نام رقیه، فاطمه پنهان است
از این دو، یکی جان و یکی جانان است
