جانبخشتر ندیده کسی از تبسمت
جان جهان! فدای سلامٌ علیکمت
کيستی ای خندههايت رحمةٌ للعالمين
گيسوانت ليلةالقدر سماوات و زمین
تا چند از این داغ لبالب باشیم
در آتشِ آه و حسرت و تب باشیم
الشام...الشام...الشام... غربتشمار شهیدان
اندوه... اندوه... اندوه... ای شام تار شهیدان
با هر نفسم به یاد او افتادم
دنیا همه رفت و او نرفت از یادم
مگر یتیم نبودی خدا پناهت داد
خدا که در حرم امن خویش راهت داد