خورشید! بتاب و برکاتی بفرست
ای ابر! ببار آب حیاتی بفرست
به باران فکر کن... باران نیاز این بیابان است
ترکهای لب این جاده از قحطی باران است
تا باد مرکبیست برای پیام تو
با هر درخت زمزمهوار است نام تو
نه از لباس کهنهات نه از سرت شناختم
تو را به بوی آشنای مادرت شناختم