گفتیم وقت شادی و وقت عزا، حسین
تنها دلیل گریه و لبخند ما حسین
سوختی پیشتر از آن که به پایان برسی
نه به پایان، که به خورشیدِ درخشان برسی
کیسههای نان و خرما خواب راحت میکنند
دستهای پینهدارش استراحت میکنند
باید از فقدان گل خونجوش بود
در فراق یاس مشكیپوش بود
خجسته باد قدوم تو، ای که بدر تمامی
فروغ دیدهٔ ما، مهر جاودانهٔ شامی