کو یک نفر که یاد دلِ خستگان کند؟
یا لا اقل حکایت ما را بیان کند...
خواهان تو هر قدر هنر داشته باشد
اول قدم آن است جگر داشته باشد...
تا آسمانت را کمی در بر بگیرد
یک شهر باید عشق را از سر بگیرد
چشم تو خراب میشود بر سر کفر
کُند است برای حنجرت خنجر کفر
حق میشود انکار و من انگار نه انگار
منصور سرِ دار و من انگار نه انگار
هجده بهار رفت زمین شرمسار توست
آری زمین که هستی او وامدار توست