نمردهاند شهیدان که ماه و خورشیدند
که کشتگان وطن، زندگان جاویدند
و کاش مرد غزلخوان شهر برگردد
به زیر بارش باران شهر برگردد
گر به چشم دل جانا، جلوههای ما بینی
در حریم اهل دل، جلوۀ خدا بینی
این چندمین نامهست بابا مینویسم؟
هر چند یادت نیست امّا مینویسم
باید از فقدان گل خونجوش بود
در فراق یاس مشكیپوش بود