تو را کشتند آنها که کلامت را نفهمیدند
خودت سیرابشان کردی مرامت را نفهمیدند
باز این چه شورش است که در خلق عالم است؟
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است؟
ندیدم چون محبتهای مادر
فدای شأن بیهمتای مادر
بیتاب دوست بودی و پروا نداشتی
در دل به غیر دوست تمنا نداشتی