ای کاش مردم از تو حاجت میگرفتند
از حالت چشمت بشارت میگرفتند
اى بسته بر زيارت قدّ تو قامت، آب
شرمندهٔ محبّت تو تا قيامت، آب
معشوق علیاکبری میطلبد
گاهی بدن و گاه سری میطلبد
این آستان كه هست فلك سایهافكنش
خورشید شبنمیست به گلبرگ گلشنش
رباعی گفتی و تقدیم سلطان غزل کردی
معمای ادب را با همین ابیات حل کردی