سر میگذارد آسمان بر آستانت
غرقیم در دریای لطف بیکرانت
بُرونِ در بنه اینجا هوای دنیا را
درآ به محفل و برگیر زاد عقبا را
از سمت حرم شنیدهام میآید
با تیغ دو دم شنیدهام میآید
توبۀ من را شکسته اشتباه دیگری
از گناهی میروم سوی گناه دیگری
در آن میان چو خطبهٔ حضرت، تمام شد
وقت جوابِ همسفران بر امام شد