تو را کشتند آنها که کلامت را نفهمیدند
خودت سیرابشان کردی مرامت را نفهمیدند
سجادۀ سبز من چمنزاران است
اشکم به زلالی همین باران است
آورده است بوی تو را کاروان به شام
پیچیده عطر واعطشای تو در مشام
ندیدم چون محبتهای مادر
فدای شأن بیهمتای مادر
آن سوی حصار را ببینیم ای کاش
آن باغ بهار را ببینیم ای کاش