توفیق اگر دلیل راهت باشد
یا پند دهندهای گواهت باشد
وقتی كه شكستهدل دعا میكردی
سجادۀ سبز شكر، وا میكردی
با خلق اگرچه زندگی شیرین است
ای دوست! طریق سربلندی این است
باید از فقدان گل خونجوش بود
در فراق یاس مشكیپوش بود
مگذار اسیر اشک و آهت باشیم
در حسرت یک گوشه نگاهت باشیم
در بادیه، گام تا خداوند بزن
خود را به رضای دوست، پیوند بزن
از دوست اگر دوست تمنا نکنی
این پنجره را به روی خود وانکنی
