یا ازلیَّ الظُّهور، یا ابدیَّ الخفا
نورُک فوقَ النَّظر، حُسنُک فوقَ الثنا
ما طائر قدسیم، نوا را نشناسیم
مرغ ملکوتیم، هوا را نشناسیم
برخیز اگر اهل غم و دردی تو
باید که به اصل خویش برگردی تو
از غم دوست در این میکده فریاد کشم
دادرس نیست که در هجر رخش داد کشم