سلام روح بلندِ گذشته از کم دنیا!
تو ای مسافر بدرود گفته با غم دنیا
سال جدید زیر همین گنبد کبود
آغاز شد حکایتمان با یکی نبود
همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی
چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی
شمیم اهل نظر را به هر کسی ندهند
صفای وقت سحر را به هر کسی ندهند