مصحف نوری و در واژه و معنا تازه
وحی آیات تو هر لحظه و هرجا تازه
دو جلوۀ ابدی از درخششی ازلی
به خُلق و خو، دو محمد؛ به رنگ و بو دو علی
می‌گریم از غمی که فزون‌تر ز عالَم است
گر نعره برکشم ز گلوی فلک، کم است
درختان را دوست می‌دارم
که به احترام تو قیام کرده‌اند
دنیا شنید آه نیستانی تو را
بر نیزه دید آینه‌گردانی تو را
