از جاری لطف آسمان‌ها می‌گفت
از رحمت بی‌کران دریا می‌گفت
بخوان از سورۀ احساس و غیرت
بگو از مرد میدان مرد ملت
در نگاهت دیده‌ایم این وصف بی‌مانند را
پاکی الوند را، بی‌باکی اروند را
ایستاده کنار مردم شهر
چون همیشه صمیمی و ساده
رفتی و با غم همسفر ماندم در این راه
گاه از غریبی سوختم گاه از یتیمی
