حتی اگر که تیغ ببارد، در بیعت امام حسینیم
ما جرأت زهیر و حبیبیم، ما غیرت امام حسینیم
وقتی کسی حال دلش از جنس باران است
هرجای دنیا هم که باشد فکر گلدان است
به سویت آمدهام جذبهای نهان با من
چه کردهای مگر ای شور ناگهان! با من؟
«پدر» چه درد مگویی! «پدر» چه آه بلندی!
نمیشود که پدر باشی و همیشه بخندی
پایان مسیرِ او پر از آغاز است
با بال و پرِ شکسته در پرواز است
النّمِر باقر النّمِر برخیز
باز هم خطبۀ جهاد بخوان
آنقدر بخشیدی که دستانت
بخشندگی را هم هوایی کرد