وقتی کسی حال دلش از جنس باران است
هرجای دنیا هم که باشد فکر گلدان است
سکه شدن و دو رو شدن آسان است
آلودۀ رنگ و بو شدن آسان است
تنت از تاول جانسوز شهادت پر بود
سینهات از عطش سرخ زیارت پر بود
پایان مسیرِ او پر از آغاز است
با بال و پرِ شکسته در پرواز است
رفتی سبد سبد گل پرپر بیاوری
مرهم برای زخم كبوتر بیاوری
آنقدر بخشیدی که دستانت
بخشندگی را هم هوایی کرد
